Навіны 3 "Рознаўзроставая група №2"

Хатнія жывёлы з'яўляюцца часткай жыцця дзяцей. Кожны з бацькоў сутыкаўся з такой сітуацыяй, калі любімае дзіця просіць дазволіць завесці котку або сабаку, рыбак або папугая ... Дзеці не раз прыносілі дадому кінутых кацянят, сабачак. Ніколі не трэба асуджаць, лаяць за гэта. Жывёлы і людзі з стагоддзя ў стагоддзе суіснавалі разам. Яны шмат чаго давалі адзін аднаму: дабрыню, любоў да прыроды, да жывых істот.

Калі ў сям'і ёсць дзеці забаронена трымаць:
агрэсіўных жывёл у якасці хатніх жывёл;
рэдкіх і экзатычных жывёл. Яны могуць быць небяспечныя .

Як выбраць падыходзячую жывёлу.

Хоць усе віды хатніх жывёл могуць даставіць задавальненне дзецям, важна правільна выбраць хатняга любімца для вашай сям'і, вашага дома і ладу жыцця. Пры выбары жывёлы трэба, вядома, улічваць:
Памер жывёльнага і вашага жылля;
Умовы ўтрымання, харчавання жывёлы;
Ці зможа Ваша дзіця дапамагаць даглядаць за дадзенай жывёлай.

ПАМЯТАЙЦЕ, што нават хатнія і дрэсіраваныя жывёлы могуць быць агрэсіўнымі!

Клопат пра жывёл.

Клопат пра хатніх жывёл можа дапамагчы дзецям развіваць сацыяльныя навыкі. Аднак трэба выконваць наступныя правілы:
Дзеці павінны цвёрда засвоіць правіла: пасля таго, як пакарміць жывёлу, пагладзіць яе, ці прыбярэць посуд, дакранецца да месца, дзе спала жывёла, трэба старанна вымыць рукі з мылам.
Хатняя жывёла павінна мець сваё месца, за гігіенай якога неабходна сачыць бацькам.
Дарослыя члены сям'і павінны сачыць за здароўем жывёлы і пры найменшых прыкметах хваробы звяртацца да ветэрынара. Гэта важна не толькі для сямейнага любімца, але і ў мэтах аховы здароўя членаў сям'і.
Сабакам неабходна своечасова рабіць прышчэпкі. Калі дзіцяці ўкусіла нават свая сабака, трэба неадкладна апрацаваць рану і звярнуцца да ўрача.
Не трымайце дома птушак, акрамя тых, якія жывуць толькі ў няволі - канарэяк і хвалістых папугаяў. Птушкі, такія, як Ара, Макао, вельмі прыгожыя і ўносяць у дом весялосьць, але могуць дзяўбці і балюча шчыпацца.
Маленькія дзеці (да 3-4 гадоў) не могуць кантраляваць свае імпульсы агрэсіі і раздражняльнасці, таму дарослыя павінны кантраляваць сваіх дзяцей падчас гульні з жывёламі.
Бацькі павінны кантраляваць дагляд дзецьмі жывёл, нават калі яны лічаць, што іх дзіця досыць падрасло, каб клапаціцца пра жывёл.
Абудзіць у дзіцяці спачуванне і любоў да жывой істоты, навучыць яго даглядаць за ім, замацаваць некаторыя абавязкі: наліць сабаку вады і сачыць за тым, каб яна заўсёды ў яго была; насыпаць корм рыбкам; прынесці пясок для кошкі; нарваць, травы для хамяка, марской свінкі.
Старэйшыя дзеці могуць разам з дарослымі пачысціць клетку, у якой жыве хамяк або птушка, удзельнічаць у даглядзе за акварыумам.
Даглядаючы за жывёламі, дзіця пачынае лепш разумець яго патрэбы, звычкі і ўжо ніколі не стане мучыць жывёлу.
Калі дзіця не спраўляецца з клопатам пра жывёл, самім бацькам, магчыма, прыйдзецца ўзяць на сябе адказнасць.
Дзецям пастаянна трэба нагадваць мякка, не лаючыся, што жывёлы, як і людзі, маюць патрэбу ў ежы, вадзе і ласцы.
Калі дзіця працягвае грэбаваць жывёлай, бацькі павінны знайсці новы дом для жывёл.
Бацькі з'яўляюцца мадэллю для пераймання дзяцей. Памятаеце, што дзеці вучацца даглядаць за хатнімі жывёламі, калі назіраюць за паводзінамі сваіх бацькоў.

Значэнне жывёлы ў псіха-эмацыйным развіцці дзіцяці.

Развіццё станоўчых пачуццяў у адносінах да жывёл, таксама можа спрыяць развіццю самаацэнкі і ўпэўненасці дзіцяці.
Пазітыўныя адносіны з хатнімі жывёламі могуць дапамагчы ў развіцці адносінаў даверу да іншых людзей і жывёл.
Добрыя адносіны з жывёлай могуць таксама спрыяць развіццю невярбальных камунікацый, спагады і суперажывання.
Хатнія жывёлы могуць палягчаць працягу любых хвароб, а некаторыя - вылечваць цалкам.

Хатнія жывёлы могуць служыць розным мэтам дзяцей:

Быць атрымальнікамі таямніц і патаемных думак.

Ці могуць навучыць дзяцей розным жыццёвым сітуацыям: нараджэнне дзіцяці, хваробы, няшчасныя выпадкі, смерці і страты.

Яны могуць спрыяць развіццю адказных паводзін у дзяцей, якія клапацяцца пра жывёл.

Забяспечыць сувязь з прыродай.

Жывёлы могуць навучыць дзяцей павазе да іншых жывых істотах.

Таксама іншыя фізічныя і эмацыйныя патрэбы могуць быць задаволеныя, калі дзіця стане ўладальнікам хатняй жывёлы:

Развіццё фізічнай актыўнасці.

Развіццё тактыльных адчуванняў

Выхаванне вернасці і любові.

Вопыт працы са стратай, калі жывёла страціцца або памірае.

Такім чынам, дзіця можа знайсці ў хатняй жывёле ідэальнага партнёра для гульняў і безумоўную падтрымку. Акрамя таго, праз жывёл у дзіцяці будзе лепш развівацца сацыялізацыя ў сучасным грамадстве. Ён даведаецца важныя каштоўнасці, такія як адказнасць, клопат і спачуванне.

Гісторыя ўзнікнення і развіцця свята 8 Сакавіка вельмі цікавая. 8 сакавіка - гэта не проста свята жанчын, а свята барацьбы жанчын за свае правы. Па рознаму можна ставіцца да раўнапраўя паміж мужчынамі і жанчынамі або, як цяпер модна, гендэрнай роўнасці. 8 сакавіка, свята выказвання любові і падзякі жанчынам, мае даўнюю гісторыю. Смага пачытаць слабы пол спасцігла яшчэ старажытных рымлян. Яны праяўлялі яе звычайна менавіта 8 Сакавіка. Тады гэтае свята адзначалі "матроны". Матроны - жанчыны, якія нарадзіліся свабоднымі, якіх узялі шлюб, - атрымлівалі ад сваіх мужоў падарункі і былі акружаныя ўвагай і апекай.
Дзіўна, але 8 Сакавіка, нават рабыні вызваляліся ад сваіх абавязкаў. Рымлянкі апраналіся ў лепшае адзенне і прыходзілі ў храм багіні Весты .
Узнікла гэта свята, як дзень барацьбы за правы жанчын. 8 сакавіка 1857 года ў Нью-Ёрку сабраліся на маніфестацыю работніцы швейных і абутковых фабрык. Яны патрабавалі 10-гадзінны працоўны дзень, светлыя і сухія працоўныя памяшканні, роўную з мужчынамі заработную плату. Працавалі ў той час жанчыны па 16 гадзін у суткі, атрымліваючы за сваю працу грошы. Мужчынам пасля рашучых выступаў удалося дамагчыся ўвядзення 10-гадзіннага працоўнага дня. На многіх прадпрыемствах у ЗША паўсталі прафсаюзныя арганізацыі. У гэты дзень у многіх гарадах Нью-Ёрка сотні жанчын выйшлі на дэманстрацыю, патрабуючы прадстаўлення ім выбарчага права.
У 1910 годзе на Міжнароднай канферэнцыі жанчын сацыялістак у Капенгагене Клара Цэткін выступіла з прапановай аб святкаванні Міжнароднага жаночага дня 8 сакавіка, якая прагучала, як заклік да ўсіх жанчын свету ўключыцца ў барацьбу за раўнапраўе. Адгукаючыся на гэты заклік, жанчыны многіх краін уключаюцца ў барацьбу супраць галечы, за права на працу, павагу сваёй годнасці, за мір. У 1911 годзе гэта свята ўпершыню адзначалася 19 сакавіка ў Аўстрыі, Даніі, Германіі і Швейцарыі. Тады больш за мільён мужчын і жанчын прынялі ўдзел у маніфестацыях. Акрамя права выбіраць і займаць кіруючыя пасады, жанчыны дамагаліся роўных вытворчых правоў з мужчынамі.
У Расійскай імперыі ўпершыню Міжнародны жаночы дзень адзначаўся ў 1913 годзе ў Пецярбургу. У прашэнні на імя кіраўніка горада было заяўлена аб арганізацыі "... навуковага раніцы па жаночых пытаннях". Улады далі дазвол, і 2 сакавіка 1913 года ў будынку Калашнікоўскай хлебнай біржы на Палтаўскай вуліцы сабралася паўтары тысяч чалавек. Парадак дня навуковых чытанняў уключала пытанні:
- права голасу для жанчын;
- дзяржаўнае забеспячэнне мацярынства;
- аб дарагоўлі жыцця.
У наступным годзе ў многіх дзяржавах Еўропы 8 сакавіка, ці прыблізна ў гэты дзень, жанчыны арганізавалі маршы ў знак пратэсту супраць вайны.
У 1917 годзе жанчыны Расіі выйшлі на вуліцы ў апошнюю нядзелю лютага з лозунгамі "Хлеба і свету". Праз 4 дні імператар Мікалай II адрокся ад пасады, часовы ўрад гарантавала жанчынам выбарчае права. Гэты гістарычны дзень выпаў на 23 лютага па юліянскім календары, які ў той час выкарыстоўваўся ў Расіі, і на 8 сакавіка па грыгарыянскім календары.
Міжнародны жаночы дзень 8 сакавіка з першых гадоў Савецкай улады стаў дзяржаўным святам. З 1965 года гэты дзень стаў не рабочым. Існаваў і яго святочны рытуал. У гэты дзень на ўрачыстых мерапрыемствах дзяржава трымала справаздачу перад грамадствам аб рэалізацыі дзяржаўнай палітыкі ў адносінах да жанчын.
Паступова Міжнародны жаночы дзень у краіне губляў сваю палітычную афарбоўку.
Пасля распаду Савецкага Саюза дзень 8 сакавіка застаўся ў пераліку дзяржаўных святаў Рэспублікі Беларусь. Адзначаецца Міжнародны жаночы дзень і ў Азербайджане, Грузіі, Казахстане, Кіргізіі, Малдове, Таджыкістане, Туркменіі, Украіне, як Міжнародны жаночы дзень; ва Ўзбэкістане як Дзень маці; ў Арменіі яго адзначаюць 7 красавіка як Дзень мацярынства і прыгажосці.

Ни для кого не секрет, что главное для любого праздника – не подарок, а настроение и внимание, которое вы дарите близким. Именно поэтому важен не сувенир, купленный в магазине, а что и как будет придумано и сделано совместно с ребенком. Ведь сама подготовка – это уже праздник. Таинственный совет при организации празднования 23 февраля. Для начала нужно собрать семейный совет (втайне от дедушки, папы и брата). Данное таинство не только содержит в себе определенный педагогический момент (разговор о том, как сделать приятное другому человеку), но и будет для малыша отличной тренировкой умения хранить тайны.
Украшение дома. Чтобы у всех появилось праздничное настроение, необходимо создать соответствующую атмосферу. Для этого лучше подготовить все заранее, а накануне вечером или утром 23 февраля расставить и развесить украшения по заранее продуманному плану. Каждый ребенок ради такого события готов встать пораньше. Во-первых, создать отличное настроение и празднично отметить 23 февраля помогут воздушные шары. Отличным украшением будет гирлянда из шаров, буквы на которых складываются в поздравление. Каждый ребенок может справиться с этой задачей самостоятельно. Главное – напомнить, как пишется слово или дать образец надписи. Во-вторых, все дети любят вырезать и клеить. Эти навыки можно использовать для создания украшений в виде флажков. Если они двойные, то их будет удобно развешивать на нитке. На флажковые гирлянды можно наклеить картинки, поздравительные надписи или украсить рисунками. И совсем неважно, какими они будут, главное, что это творчество малыша. А в процессе работы можно разучить поздравительный стих.
Утреннее приветствие . Когда все готово, можно включать подходящую музыку и идти поздравлять любимых мужчин. Для начала можно хором и весело сказать речь, а затем подарить рукодельные подарки. Завтрак праздничного дня также может быть тематическим (например, морским или солдатским). Немного фантазии в названиях обычных блюд и различные съедобные мелочи облегчат выполнение этой задачи. Превратить бутерброд в яхту поможет лист салата, закрепленный зубочисткой или соломинкой в виде паруса, и маленькая стопка сыра в роли капитанского мостика. Если папа уходит на работу очень рано, то заочное поздравление в виде открытки, сделанной своими руками, на столе также доставит ему массу положительных эмоций.
Варианты подарков
Фотоальбом «Я и папа». Можно взять обыкновенный небольшой фотоальбом и подписать или украсить его обложку. Затем на каждом развороте справа помещать папину фотографию (детских лет), а слева – фото дочери или сына. Будет очень интересно, если получиться подобрать фото отца и малышей в одинаковом возрасте. Подобный альбом можно смастерить из обычной тетради или при помощи плотной цветной бумаги.
Фотовыставка . Для реализации этой задумки выбрать интересные папины фотографии с детства по настоящее время, наклеивать на лист ватмана и сопровождать веселыми и добрыми надписями. Чтобы ребенку было интересно принимать в этом деле участие, можно предварительно вместе с малышом украсить ватман ярким фейерверком, разбрызгивая гуашь разных цветов при помощи зубной щетки. Домашняя рыбалка . Многие мужчины увлекаются рыбалкой. Поэтому им будет приятно получить в подарок удочку и рыбок. Можно даже организовать соревнование по домашней рыбалке, вылавливая рыбок из таза или ведерка с водой. Игрушки можно смастерить из фольги, прикрепив к каждой из них канцелярскую скрепку. Удочкой послужит карандаш или фломастер, а крючком – маленький магнит.
Пазлы. Отличный подарок для брата, сделанный из журнальной картинки (автомобиль, самолет, мотоцикл), наклеенной на тонкий картон, а затем разрезанный на части в произвольном порядке.
Изюминка. Внутрь праздничного пирога можно спрятать изюминку или орешек. Как правило, даже взрослые с азартом начинают искать сюрприз. А тот, кому он достанется, обязан выполнить задание виновника торжества.
Большой концерт .Это мероприятие замечательно подходит для семейных праздников, в том числе и для празднования 23 февраля. Чтобы все было торжественно и солидно, необходим занавес, конферансье и зрительный зал. Шторы, закрывающие дверной проем, послужат отличным занавесом. Стулья, поставленные в несколько рядов, станут зрительным залом, а роль конферансье понравится исполнять каждому ребенку.
Волшебство. Каждый малыш мечтает быть волшебником. Для этого достаточно одеть его в плащ, смастерить из яркой бумаги волшебный колпак и обучить ребенка простому химическому опыту. В блюдце нужно насыпать немного муки, добавить воды, а затем внести в раствор пару капель йода. Цвет раствора станет ярко-фиолетовым.
Матросский танец .Этот номер всегда проходит на ура! Бескозырку и матросский воротник можно смастерить из бумаги, а песню «Эх, яблочко» знают все гости. Чтобы дети не путались в движениях, главным матросом должна быть мама.
Пантомима Сценки из повседневной жизни под музыку понравятся всем присутствующим, особенно если у комментатора всего происходящего будет хорошее чувство юмора. Песни. В этой части концерта должны принимать участие все участники праздника, особенно мужчины. Ведь как отметить 23 февраля без музыки и армейских песен под гитару? «Хвалилки» В конце праздничного вечера можно поиграть в игру «Папа самый…», в которой каждый участник будет называть достоинства виновника торжества и записывать их в заранее подготовленную открытку. Останется только вручить ее! Такой замечательный день ваши мужчины будут вспоминать весь год.

Адзенне адыгрывае вялікую ролю ў абароне арганізма ад неспрыяльных уплываў навакольнага асяроддзя. Яна павінна абавязкова адпавядаць сезону, надвор'ю і ўзросту дзіцяці. Паколькі ў нашых кліматычных умовах большую частку года бывае больш ці менш холадна, вельмі важна правільна выбіраць для дзяцей верхнюю вопратку.
Што такое астуджэнне арганізма і чаму яно ўзнікае?
У арганізме чалавека бесперапынна працякаюць акісляльна-аднаўленчыя рэакцыі. Дзякуючы ім пастаянна ўтвараецца пэўная колькасць цяпла, якое затым аддаецца ў навакольнае асяроддзе, у асноўным праз скуру. У дзяцей абменныя працэсы, у выніку якіх вылучаецца цяпло, працякаюць больш інтэнсіўна, чым у дарослых. Чым менш дзіця, тым больш цяпла на 1 кг вагі цела выпрацоўваецца яго арганізмам. У нармальных умовах у стане цеплавога раўнавагі арганізм аддае ў навакольнае асяроддзе столькі цяпла, колькі выпрацоўвае. Калі цяпла губляецца больш, чым выпрацоўваецца, чалавек астуджаецца, менш - пераграваецца. У гэтым працэсе цеплаабмену важная роля належыць вопратцы. Так, напрыклад, калі дзіця, гуляючы ў халоднае надвор'е, мала рухаецца, то цяпла аддаецца значна больш, чым выпрацоўваецца, і арганізм дзіцяці астуджаецца. І вось тут можа дапамагчы толькі дастаткова цёплае адзенне, якое захоўвае цяпло. З іншага боку, калі дзіця знаходзіцца ва ўмовах адносна невялікага холаду і пры гэтым вельмі рухомае, яго арганізм выпрацоўвае перавышаную колькасць цяпла. У гэтым выпадку занадта цёплае адзенне будзе перашкаджаць дастатковай аддачы цяпла, што прывядзе да перагрэву дзіцяці. Вось чаму так важна правільна выбіраць цёплае адзенне.
З чым звязаны цеплаахоўныя ўласцівасці вопраткі?
Якое адзенне цяплей?
Больш цёплымі з'яўляюцца тканіны і матэрыялы, якія змяшчаюць вялікую колькасць паветра. Звязана гэта з тым, што нерухомае паветра, якое запаўняе поры тканіны, становіцца добрым цяпло-ізалятарам. Такім чынам, чым болейпаветра ў тканіне, тым яна цяплей. Ваўняныя тканіны таму і цёплыя, што шэрсць добра ўтрымлівае паветра. Гэтай жа уласцівасцю валодаюць любыя пухнатыя, варсістыя і высакапорыстыя матэрыялы. Таму ж так добра «грэе» вязаны трыкатаж. Верхняя вопратка захоўвае цяпло і за кошт цеплаахоўнай падшэўкі - ваты, ваціну, футры, поролону і іншых матэрыялаў.
Значна ўзмацняе астуджэнне вецер. Пры ветры халодае паветра лягчэй пранікае скрозь адтуліны ў адзенні і поры тканін, выцясняючы знаходзіцца цёплае паветра. Арганізм мацней астуджаецца і пры высокай вільготнасці, таму што вільготнае паветра праводзіць цяпло лепш, чым сухое. Асабліва шмат цяпла адымае снег які растае. Менавіта з гэтай прычыны ў халодную пару года, ледзь пачынаецца адліга, узнікае так шмат прастудных захворванняў.
У халодны час раім бацькам выкарыстоўваць у якасці верхняга адзення шчыльныя, тонкія (каб не абцяжарваць вопратку) тканіны, якія маюць паніжаную паветрапранікальнасць і вільгацяёмістасць. Гэта можа быць плашчовая тканіна ,скура, замша і г.д. У той жа час маленькім дзецям нельга насіць адзенне з матэрыялаў цалкам выключаючым впаветра- і пара-пранікальнасць. Такая вопратка перашкаджае нармальнаму функцыянаванню скуры дзіцяці.
Вельмі многае залежыць ад крою верхняй адзення. Рэкамендуем набываць дзецям вопратку вольнага крою з двухбортнай зашпількай, шчыльна прылеглымі пухнатым каўняром і манжэтамі. Калі на вуліцы даволі холадна і яшчэ пры гэтым моцны вецер, лепш надзець дзіцяці камбінезон або доўгую куртку (паўпаліто) з штанамі. Такім чынам, дзяцей трэба апранаць па надвор'і, а таксама ў залежнасці ад іх рухомасці на прагулцы.
Футравае адзенне самае цёплае. Аднак, футра вельмі цяжкая. Як правіла, дзецям пры гэтым апранаюць цёплы абутак і футравыя шапкі. У выніку, вага ўсяго гэтага адзення маленькага дзіцяці часам даходзіць да 1/3 вагі яго цела. Гэта прыкметна абмяжоўвае рух падчас прагулкі, дзіця пераграваецца і пацее. Дзеці пераграваюцца тым мацней, чым больш слаёў (вязаная кофта, камізэлька і г.д.) у іх вопратцы. Бацькі павінны ведаць, што пры тэмпературы паветра ад -9 да -14С - агульная колькасць слаёў адзення ў дзяцей, апранутых у футры, не павінна перавышаць чатырох, а ў зімовым паліто - пяці. Пры тэмпературы паветра ад -3 да -8С трох і чатырох адпаведна. Калі на вуліцы яшчэ цяплей, апранаць дзяцей у футры не варта. Пры гэтым агульная колькасць слаёў адзення павінна быць абмежавана ў зімовым паліто - трыма, куртцы - чатырма слаямі.
Дзеці дашкольнага ўзросту даволі часта хварэюць прастуднымі захворваннямі. І адной з прычын гэтых захворванняў безумоўна з'яўляецца нерацыянальная адзенне.
Старайцеся менш “кутаць” дзяцей. Занадта цёплае (яно, як правіла, і цяжкае) адзенне перашкаджае загартоўванню дзіцяці на прагулцы, перашкаджае яго руху, памяншаючы рухомасць.

Інтэр'ер дзіцячага пакоя адыгрывае вялікую ролю ў развіцці талентаў і навыкаў дзіцяці. У яго пакоі павінны быць цікавыя, прыгожыя, незвычайныя прадметы, якія дзіця будзе даследаваць і асвойваць. Бо для дзіцяці дзіцячы пакой - гэта, перш за ўсё, гульнявая і даследчая зона, таму трэба сур'ёзна паставіцца да ўладкавання пакоя маленькага члена сям'і. Існуе некалькі крытэраў, якія варта абавязкова ўлічваць, набываючы мэблю для дзіцячага пакоя.
Прастора. Агледзіце дзіцячы пакой і ўявіце, дзе менавіта будзе размяшчацца мэбля. Не варта моцна заграмаджаць пакой. Калі пакой мае невялікія памеры, то мэбля павінна быць кампактнай - раскладвацца і складвацца. Не варта забываць і пра яе шматфункцыянальнасці. Мэбля, якая трансфармуецца, зручная сваімі памерамі. Ложак для маленькага маляняці пры дапамозе нескладаных маніпуляцый ператвараецца ў падлеткавую, а канапа - у зручны двух'ярусны ложачак. Гэтая мэбля вельмі практычная тым, што яе не трэба пастаянна мяняць, яна кожны раз будзе адпавядаць росту і ўзросту вашага дзіцяці, што з'яўляецца даволі-такі эканамічным і практычным варыянтам.
Узрост дзіцяці. Гэты паказчык адыгрывае вялікую ролю пры выбары мэблі, бо для кожнага ўзросту яна розная. Калі да шасці гадоў дзіцячы пакой уяўляе сабой казачную краіну, то пасля шасці гульнявая зона памяншаецца ў памерах, паколькі ў жыцці дзіцяці пераважае вучоба. Галоўнае, каб дзіцячая мэбля была максімальна бяспечнай каб пазбегнуць траўматычных сітуацый. У дзіцячым пакоі не павінны знаходзіцца наступныя элементы: метал, фурнітура, шкло, дрэнна апрацаваныя куты. Рабіце акцэнт на простую, плаўна абцякальную форму мэблі. У дзіцячым пакоі не абысціся без шафы, у які малы будзе складаць усе свае рэчы, абвыкаючы да чысціні, самастойнасці і парадку. Варта прасачыць за тым, каб дзверцы і розныя высоўныя скрыначкі шафы лёгка адкрываліся і адсоўваліся. Навучэнцу дзіцяці спатрэбяцца паліцы для падручнікаў і кніг. Такія паліцы могуць быць як адкрытымі, так і зачыненымі.
У дзіцяці ў пакоі неабходны працоўны стол і добрае крэсла. Рэкамендуецца пакой падзяліць на дзве часткі - гульнявую і рабочую. У рабочай зоне варта размясціць стол, які лепш паставіць каля сценкі такім чынам, каб дзіця, седзячы за сталом, бачыла ўваходныя дзверы. Выбіраючы стол, неабходна ўлічыць той факт, што дзіця даволі шмат часу будзе праводзіць за ім. Вышыня стала не павінна быць вышэйшая грудзей дзіцяці. Ногі, калі дзіця сядзіць, павінны быць у становішчы пад прамым вуглом. У склад стала могуць таксама ўваходзіць дадатковыя скрыні ці асобныя тумбачкі. Так як развіццё вашага дзіцяці не стаіць на месцы, лепш купляць стол-трансформер, які дазваляе правільна разлічыць вышыню ад падлогі ў залежнасці ад росту дзіцяці. Нядрэнна было б мець крэсла, рэгулюецца па вышыні і абсталяваны падлакотнікамі. Гэта дапамагло б пазбегнуць скрыўлення паставы пазваночніка і парушэнні зроку.

Пакой дзіцяці павінен быць добра асветлены. Калі ў вас дзяўчынка, то для афармлення сцен лепш выбіраць колер цёплых адценняў ў, а калі хлапчык - халодных. Для таго, каб дзіцяці было цікава займацца ўрокамі (чытаць, пісаць ці маляваць), можна наляпіць на ножкі стала або яго паверхню налепкі з літарамі, лічбамі, а таксама малюнкамі розных жывёл. Дашкольны і малодшы школьны ўзрост характэрны ростам касцяной і мышачнай сістэмы арганізма. Улічваючы дадзеныя нюансы, выбірайце мэблю, якая б адказвала артапедычным патрабаванням. На дзіцячых ложках выкарыстоўвайце матрацы з жорсткай тканіны, таму што мяккі матрац прывядзе да скрыўлення яшчэ неакрэплага пазваночніка.
Калі ў вашай сям'і чакаецца чарговае папаўненне, то трэба з вялікай увагай паставіцца да выбару ложачка для малога. Важна, каб ложак меў высокую спінку і бакавіну для бяспекі малюткі. Выбірайце ложак, выраблены з экалагічна чыстых матэрыялаў, якія адпавядаюць гігіенічным сертыфікатам, а таксама рэкамендаваныя педыятрамі і дэрматолагамі. Шарсцяныя і баваўняныя тканіны, напаўняльнікі з марскіх водарасцяў і какосавай габлюшкі выдатна прапускаюць паветра, што, у сваю чаргу, істотна спрашчае газаабмен, перашкаджаючы абапрэласці дзіцячай скуры.

Выбар мэблі для пакоя вашага дзіцяці - вельмі працаёмкі, але цікавы працэс. Не забывайце пра запатрабаванні вашага дзіцяці. Выбірайце мэблю разам з дзіцем, бо так ён зразумее, што яго меркаванне цэняць.

Рэкамендацыі па навучанню дзяцей ПДР
Пры выхадзе з дому
Калі ля дому магчымы рух, адразу звярніце ўвагу дзіцяці, ці няма надыходзячага транспарту. Калі ля дому стаяць транспартныя сродкі або растуць дрэвы, прыпыніце свой рух і агледзіцеся - ці няма небяспекі.
Пры руху па тратуары
• Прытрымлівайцеся правага боку.
• Дарослы павінен знаходзіцца з боку праезнай часткі.
• Калі тратуар знаходзіцца побач з дарогай, бацькі павінны трымаць дзіця за руку.
• Прывучыць дзіця, ідучы па тратуары, уважліва назіраць за выездам машын з двара.
• Не прывучайце дзяцей выходзіць на праезную частку, калыскі і санкі вязіце толькі па тратуары.
Рыхтуючыся перайсці дарогу
• Спыніцеся, агледзіце праезную частку.
• Развівайце ў дзіцяці назіральнасць за дарогай.
• Падкрэслівайце свае рухі: паварот галавы для агляду дарогі, прыпынак для агляду дарогі, прыпынак для пропуску аўтамабіляў.
• Вучыце дзіця ўзірацца ўдалячынь, адрозніваць набліжаючыя машыны.
• Не стойце з дзіцем на краі тратуара.
• Звярніце ўвагу дзіцяці на транспартны сродак, які рыхтуецца да павароту, раскажыце аб сігналах паказальнікаў павароту ў машын.
• Пакажыце, як транспартны сродак спыняецца ля пераходу, як ён рухаецца па інэрцыі.
Пры пераходзе праезнай часткі
• Перахадзіце дарогу толькі па пешаходным пераходзе або на перакрыжаванні.
• Ідзіце толькі на зялёны сігнал святлафора, нават калі няма машын.
• Выходзячы на праезную частку, спыняйце размовы.
• Не спяшайцеся, не бяжыце, перахадзіце дарогу мерна.
• Не перахадзіце вуліцу пад вуглом, растлумачце дзіцяці, што так горш відаць дарогу.
• Не спяшайцеся перайсці дарогу, калі на другім баку вы ўбачылі сяброў, патрэбны аўтобус, прызвычаіце дзіцяці, што гэта небяспечна.
• Пры пераходзе па нерэгуляваным скрыжаванні, вучыце дзіця ўважліва сачыць за пачаткам руху транспарту.
• Растлумачце дзіцяці, што нават на дарозе, дзе мала машын, пераходзіць трэба асцярожна, так як машына можа выехаць з двара, з завулка.
Пры пасадцы і высадцы з транспарту
• Выходзьце першымі, наперадзе дзіцяці, інакш дзіця можа ўпасці, выбегчы на праезную частку.
• Падыходзьце для пасадкі да дзвярэй толькі пасля поўнага прыпынку.
• Не садзіцеся ў транспарт у апошні момант (можа прышчыкнуць дзвярыма).
• Прывучайце дзіця быць уважлівым ў зоне прыпынку - гэта небяспечнае месца (дрэнны агляд дарогі, пасажыры могуць выпхнуць дзіця на дарогу).
Пры чаканні транспарту
• Стойце толькі на пасадачных пляцоўках, на тратуары або абочыне

Кансультацыя для бацькоў «Бяспечны Новы год»
Мэта: азнаямленне з асноўнымі правіламі пажарнай бяспекі пры арганізацыі навагодніх святаў.
Кожнаму хочацца зрабіць свята маляўнічым і прыгожым. Няма нічога прасцей. Феерверкі, петарды і іншыя піратэхнічныя вырабы дазволяць рэалізаваць вашы жаданні.
Але ў пагоні за спецэфектамі многія забываюць, што ў іх у руках вельмі небяспечная рэч. Піратэхніка, па сутнасці, выбуховыя рэчывы, здольныя нарабіць нямала бед, калі не ўмець з імі абыходзіцца.
Правілы бяспекі вельмі простыя і складаюцца ў наступным:
1. Набываць піратэхніку трэба ў крамах, пажадана ў спец. аддзелах, а не на базары ці на латку. Пры гэтым звярнуць увагу на тэрмін прыдатнасці і паходжанне тавару. Нельга купляць вырабы сумніўнага выгляду, асабліва тыя, якія маюць пашкоджанні або дэфармацыю корпуса, хай нават і нязначную.
2. У прадаўца трэба атрымаць падрабязную інструкцыю, як карыстацца пакупкай. Што запальваць і куды накіроўваць, трэба ведаць загадзя, а не высвятляць метадам спроб і памылак. Калі ў Вас замала вопыту лепш спыніцца на нескладаных вырабах.
3. Захоўваць набытыя феерверкі трэба ў сухіх месцах, аддаленых ад награвальных прыбораў. Акрамя таго, неабходна, каб гэтае месца было цяжкадаступных для дзяцей.
Упрыгожванні для прыгажуні. Супрацьпажарная бяспека.
Цацкі, гірлянды, мішура ... Упрыгожванні павінны мець дакументацыю, якая сведчыць, што прадукцыя выраблена з экалагічных матэрыялаў. Да іх у нашай краіне такія ж патрабаванні, як і для дзіцячых цацак. Таму смела патрабуйце дакументы, якія гэта пацвярджаюць.
Аб гірляндах адмысловая гутарка. Яны павінны мець сертыфікаты якасці.
Звярніце ўвагу, на якую фірму выдадзены дакумент. Акрамя таго, у ім павінна быць спасылка на пажарны сертыфікат.
• Абавязкова правярайце, ці няма аголеных правадоў, любых пашкоджанняў на вырабе або на ўпакоўцы.
• Ніколі не вешайце на елку самаробныя гірлянды.
• Калі дзеці маленькія, лепш абысціся цацкамі, якія не б'юцца.
Калі ёлка загарэлася:
• неабходна абясточыць электрычную гірлянду;
• выклічце пажарную ахову;
• вывядзіце з памяшкання людзей;
• калі гэта магчыма - прыступіце да тушэння елкі.
Для гэтага паваліце яе на падлогу, накрыйце шчыльнай тканінай, заліце вадой. Закідайце пяском, прымяніце вогнетушыцель.
Жадаем вам бяспечнай сустрэчы Новага 2019 года!
Не забывайце, што ёсць агульныя правілы, якія спатрэбяцца заўсёды.
1. Натуральныя елкі маюць уласцівасць высыхаць пры працяглым знаходжанні ў памяшканні і ўспыхваюць ад лёгкай іскры. Рыхтуючыся да свята, устанаўлівайце «лясную прыгажуню» на ўстойлівай падставе і так, каб галіны не дакраналіся сцен, столі і знаходзіліся на бяспечнай адлегласці ад электрапрыбораў і бытавых печаў.
2. Памятаеце, што запальваць на ёй свечкі, бенгальскія агні і ўпрыгожваць яе лёгкаўзгаральнымі цацкамі забараняецца.
3. Электрычныя гірлянды павінны быць толькі заводскага вырабу. Перад уключэннем неабходна старанна праверыць і пераканацца ў іх поўнай спраўнасці.
4. Будзьце ўважлівыя пры выкарыстанні піратэхнічных вырабаў. Азнаёмцеся з інструкцыяй завода вытворцы.
5. Набывайце піратэхнічныя вырабы толькі ў крамах, якія маюць дазвол на іх рэалізацыю.
6. Выбірайце толькі ліцэнзаваную прадукцыю, забяспечаную інструкцыяй на рускай мове.
7. Ні пры якіх абставінах не дазваляйце дзецям самастойна выкарыстоўваць піратэхнічныя вырабы без дарослых.
8. Катэгарычна забаронена ладзіць святочны феерверк на балконах.
9. Праявіць павышаную асцярожнасць неабходна і пры выкарыстанні бенгальскіх агнёў. Палачку з бенгальскім агнём трэба трымаць у выцягнутай руцэ і не падносіць да адзення, вачам і натуральнай ёлцы.
Адно з асноўных умоў бяспекі Навагодняга свята - растлумачце дзецям правілы супрацьпажарнай бяспекі і ні ў якім разе не пакідайце іх без належнага бацькоўскага кантролю. Шчаслівага Вам Новага года!

Цели:
воспитание любви к природе посредством детского утренника, посвященного времени года;
закрепление и расширение у детей представления об осенних явлениях природы посредством выразительного исполнения ими песен, танцев, стихотворений, игр;
развитие музыкально – творческих способностей детей, поддержание эмоционально – положительного настроя;
способствовать раскрытию творческих способностей детей, развитию чувства коллективизма, умения работать в команде.
Задачи:
учить детей выразительно исполнять песни, рассказывать стихи, танцевать на сцене;
формировать коммуникативные навыки, чувство взаимопомощи, развивать творческие способности, воспитывать бережное отношение к природе.

Цель: формирование у родителей воспитанников понятия значимости и вреда от использования компьютера.
С какого возраста разумнее всего разрешать ребенку сидеть за «чудо машиной»?

Врачи утверждают, что малыш, начиная с трех лет, может сидеть за компьютером, но не более получаса в день. В возрасте с 6 до 12 лет – час. А начиная с 12 лет можно разрешать проводить перед монитором и два часа в день. Но стоит помнить, что компьютер дает нагрузку на глаза, поэтому через каждые пятнадцать минут стоит сделать перерыв. Еще лучше, если Вы обучите ребенка делать специальную гимнастику для глаз: вертикальные и горизонтальные движения глазными яблоками или просто часто поморгать.
Время провождения ребенка перед компьютером должно быть четко установлено, что бы в дальнейшем не возникало зависимости. Постарайтесь объяснить ребенку, что длительное времяпровождение за компьютером, пагубно будет влиять на его зрение.
Позаботьтесь о том, что бы глаза не страдали от ярких цветов экрана монитора.
«Поиграйте» с настойками монитора: отрегулируйте контрастность и яркость, что бы они ни били по глазам. На рабочий стол поставьте картинку в умеренных тонах. Учитывайте, что стол и стул должны соответствовать росту ребенка. Проследите, что бы малыш сидел ровно, не сутулился, так как это в свою очередь может привести к развитию сколиоза. Что бы было удобнее под ноги можно поставить подставку. Монитор должен стоять ровно, что бы ребенок ни поворачивался к нему, а смотрел прямо на центр монитора, но взгляд падал сверху вниз под углом 15-20 градусов. Компьютерное место должно быть хорошо освещено, но при этом нужно сделать так, что бы свет напрямую не падал на монитор. Старайтесь как можно чаще делать влажную уборку и проветривать комнату.

Чему компьютер может научить ребенка?
В возрасте от 2-х до 6-ти лет малыши уже начинают осваивать компьютер. Начать обучение можно с изучения цифр, букв (как русских, так и английских), а также различных знаков. Для этого Вам понадобится любой текстовый редактор. Со временем ребенок сможет писать целые слова, а позже даже предложения. При этом он будет видеть свои ошибки и сможет их самостоятельно исправлять. Управляя мышкой можно развивать реакцию у малыша. Как известно ребенок лучше учится играя. Сегодня в интернете предоставлен широкий выбор развивающихся игр на любой вкус и цвет. С их помощью можно познать азы многих наук: геометрии, иностранных языков, арифметики или грамматики.
Используя стандартный редактор Paint (или другие интересные программы для детей) можно обучиться рисованию. Ведь рисовать мышкой, гораздо сложнее, чем кистью. Это в свою очередь будет развивать моторику рук. Игры, где происходит сбор картинок (по принципу паззлов), прохождение заданий или где нужно оперировать не определенными вещами, а их силуэтами и копиями развивают логическое мышление.
Видеоигры, где предметы нужно складывать определённым образом или дорисовывать недостающие части развивают фантазию. Объёмное восприятие развивают задания, где требуется собрать определенную фигуру. Программы, в которых необходимо раскрасить персонажей или поиграть с цветами помогают воспринимать искусство. А музыкальные игры помогут разбудить любовь к музыке и выучить ноты.
Детей от 6-ти до 9-ти лет уже можно обучать работать с информацией. Для начала это лучше делать в игровой форме. Научите ребенка самостоятельно открывать папки и файлы. Объясните ребенку, что с помощью компьютера можно не только играть, но и узнавать много интересных вещей. Сейчас существует огромное количество детских сайтов, где ребенок может играть в развивающие игры и параллельно познавать всемирную паутину. Постепенно научите пользоваться поисковыми системами. Ведь с их помощью малыш, сможет узнавать интересную для себя информацию. А также развивать логическое мышление. Ведь «поисковик» не дает ответов на вопросы, он находит общие слова.
В таком возрасте не стоит оставлять его самого за компьютером, так как он еще не понимает многих вещей и может скачать информацию кишащую вирусами. Да и вместе вам будет интереснее, а ребенок в случае неуверенности всегда сможет попросить совета.
Не стоит забывать о контроле. Если Вы к такому возрасту научили ребенка контролировать свое время проведения за «чудо машиной» - это замечательно. Но не все дети способны сами себя контролировать. В таком случае можно использовать специальные программы, которые будут напоминать ребенку о времени и при необходимости выключать компьютер.

Игры. Плохо это ли хорошо сейчас.
Итак, социальные сети. Некоторые родители считают, что они приносят только вред. И в чем то они правы. Первое, что может произойти в сети – это плохое влияние. Но от этого ребенка не убережешь и на улице. На каждом углу можно встретить такого «доброжелателя». Уберечь от этого может только, правильное объяснение, «что такое, хорошо и что такое плохо». Второе – это длительное время провождения за компьютером. Даже взрослые говорят, что такое общение затягивает, а что уж говорить о детях. В таком случае, стоит составить договор, что час сидишь в сети, а потом учишь уроки или занимаешься другими делами. Из полезного стоит выделить, что ребенок не теряет связи со своими друзьями, с которыми он познакомился в оздоровительном лагере или на отдыхе. Стоит составить распорядок дня ребенка, таким образом, что бы виртуальная жизнь не вытесняла реальную.

Онлайн игры – это игры, в которых принимают участие люди со всего мира. Чему могут научить: логическое и стратегическое мышление, умение находить общий язык с людьми и действовать в команде, улучшить знание английского языка, так как игровой сленг связан с ним напрямую. А сколько может принести вреда? Да, сколько хотите. Первое – это зависимость, когда ребенок абсолютно забывает о реальном мире и погружается в виртуальный. Второе – агрессию, так как нужно добиться определенного успеха, а у вашего чада это не получается. И тогда он ходит раздражительный и злой. Перечислять все недостатки можно долго. Но, для того, чтобы их не было, нужно помнить, что все хорошо в меру. И тогда не будет никаких проблем с играми.

Не стоит опасаться пагубного влияния компьютера, при правильном подходе, он будет приносить только пользу. При чем очень часто – неоценимую. Навыки владения «чудо машиной» обязательно пригодятся ребенку в будущем. А для того, что бы «комп» стал верным другом, родителям тоже необходимо повышать свой навык владения им, что бы понимать, чем увлечены дети и разделять их успехи. Поэтому станет он верным другом или врагом, зависит только от нас.

“Радзіма – гэта тое, да чаго чалавек не можа адносіцца
абыякава, гэта тое асяроддзе, у якім ён жыве, дзе яго
чалавечыя карані знаходзяць спрыяльныя ўмовы для
свайго развіцця.”
А.А. Грымаць

Актуальнасць праблемы патрыятычнага выхавання абумоўлена сукупнасцю фактараў сацыяльнага, навуковага і практычнага значэння. Яна вызначаецца, у першую чаргу, фарміраваннем і развіццем нацыянальнай самасвядомасці асобы ў сучасных новых умовах глабальных этнічных працэсаў.
Значнасць выхавання дзяцей ў кантэксце этнічнай культуры абумоўлена сучаснымі тэндэнцыямі ў адукацыі, якія характарызуюцца ўзрослай цікавасцю да праблемы патрыятычнага выхавання падрастаючага пакалення.
Пройдзе час, і сённяшнія дашкольнікі будуць вызначаць будучыню роднай Беларусі. І вельмі важна ўжо зараз звярнуць увагу на выхаванне ў падрастаючага пакалення пачуцця патрыятызму, выхаванне асобы з актыўнай жыццёвай пазіцыяй, у цэнтры якой будзе ўсведамленне ўласнай адказнасці за лёс Радзімы.
Пачуццё патрыятызму шматграннае і змястоўнае: гэта любоў да сваіх блізкіх і гонар за ўвесь беларускі народ, яскравыя ўспаміны пра месца, дзе нарадзіўся, і павга да сваёй Радзімы, жаданне берагчы яе, садзейнічаць яе росквіту. Павага да Радзімы фарміруецца паступова ў працэсе назапашвання ведаў аб грамадскім жыцці, працы людзей на карысць краіны, прыродзе, народных традыцыях.Без ведання гісторыі свайго роду, суадносін з гісторыяй месца, дзе яно жыве, дзіцяці цяжка адчуць, зразумець сэнс паняцця “Радзіма”.
Аб важнасцi далучэння дзяцей да культуры свайго народа надрукавана шмат лiтаратуры, паколькi зварот да бацькоўскай спадчыны выхоўвае павагу, гонар за зямлю, на якой жывеш. Таму дзецям неабходна ведаць і вывучаць культуру cваіх продкаў. Мeнaвiтa веданне гiсторыi свайго народа, яго культуры дапаможа ў далейшым з павагай i цiкавасцю адносiцца да культурных традыцый iншых народаў. Такім чынам, патрыятычнае выхаванне з'яўляецца адной з асноўных задач дашкольных устаноў.
Разумеючы важнасць прадметна-развіваючага асяроддзя ў фарміраванні асобы дзіцяці, калектыў дзіцячага сада прыняў рашэнне стварыць "беларускі пакой", які спрыяе фарміраванню патрыятызму ў выхавальнікаў, дашкольнікаў і іх бацькоў. Паколькі адной з задач па вырашэнню праблемы выхавання патрыятычных пачуццяў у дзяцей стаяла “Далучыць членаў сям'і ў педагагічны працэс і аб'яднацца ў адну каманду. “ За дапамогай у стварэнні міні-музея звярнуліся да бацькоў нашых выхаванцаў.
На першым этапе стварэння музея праходзіў актыўны збор старадаўніх прадметаў. У зборы экспанатаў актыўна ўдзельнічалі бацькі, суседзі нашых выхаванцаў, а таксама і самі выхавацелі. Наступным этапам - было афармленне самаго пакоя. Пад кіраўніцтвам загадчыка Г.У.Вяжэвіч, калектыў дзіцячага сада разам з бацькамі пераўтварылі звычайны пакой у сапраўдную беларускую хатку..
Экскурсія ў краязнаўчы музей – адзін з галоўных сродкаў развіцця эмацыянальнага ўспрымання семіятычна выражанага этнакультурнага прадметнага асяроддзя і каштоўнасных адносін да яго. Дзіця пачынае разумець такія паняцці, як “мінулае” і “сучаснасць”. Дарослы дапамагае ўбачыць у творах мастацтва, прыгажосць прамысловай дзейнасці і высокае майстэрства іх стваральнікаў, адчуць, як змяняюцца з часам прадметы побыту , адзенне. Параўноўваючы прадметы даўніны і сучасныя вырабы, дзеці знаходзяць шмат агульнага, робяць вынік, што традыцыі майстэрства захоўваюцца.
Стварэнне міні-музея этнічнай культуры ў дашкольнай установе з’яўляецца адной з формаў работы па этнакультурным выхаванні. Прастора міні-музея абавязкова павінна мець канкрэтную ідэю, якая будзе пранізваць усе прадметныя формы культуры і дзейнасць прадстаўленых у ёй суб’ектаў. Музейна-адукацыйная сістэма работы з дзецьмі арыентуецца на:
- сістэмнасць і цэласнасць работы ў дадзеным накірунку;
- інтэграцыю розных відаў дзіцячай дзейнасці і музейнага дыялогу;
- улік узроставых і індывідуальных асаблівасцей дзяцей;
- апору на нагляднасць, эмацыянальна-пачуццёвае ўспрыманне прадметнага свету ў развіваючым асяроддзі міні-музея.
У сапраўдным музеі дзіця – пасіўны сузіральнік, а тут – сааўтар, творца экспазіцый, пры тым не толькі дзіця, але і яго родныя. Кожны міні-музей павінен стаць вынікам зносін сумеснай культуратворчай працы педагогаў, дзяцей і іх сем’яў.
На этапе наведвання экспазіцыйнай выставы дзеці знаёмяцца з рознымі відамі дэкаратыўнага мастацтва (вырабы з дрэва, гліны, саломы, паперы, вышыўка, пляценне), з іх побытавым і эстэтычным назначэннем. Пасля наведвання міні-музея патрэбна стварыць умовы для наладжвання сумеснай культуратворчай дзейнасці. Ад эмацыянальнага ўспрымання выхаванцы пераходзяць да пераймання (імітавання), дзе неабходную дапамогу ў культуратворчай дзейнасці ім аказваюць дарослыя
Экспанаты пакоя можна выкарыстоўваць у якасці метадычнага матэрыялу ў розных відах дзейнасці (моўнай, гульнявой, музыкальнай, выяўленчай), так як без наглядных вобразаў дзіця не можа адэкватна ўспрымаць звесткі аб матэрыяльных каштоўнасцях свайго народа, а таксама аб характары ўзаемаадносін паміж людзьмі ў розных гістарычных перыядах. Этнаграфічны пакой дае магчымасць дзецям не толькі разгледзіць прадмет з усіх бакоў, але і практычна яго асвоіць, наглядна убачыць, як жыў беларускі народ. Як людзі працавалі, адпачывалі, якія саблюдалі звычаі і чым упрыгожвалі свой быт. Так этнаграфічны пакой дапаможа устанавіць сувязь паміж мінулым і сучасным, вярнуць згубленыя каштоўнасці. Ствараючы атмасферу нацыянальнага быта ў дашкольнай установе, выкарыстоўваючы фальклор, знаёмства з традыцыйнымі святамі, з народнай творчасцю беларускага народа, з народнымі гульнямі, мы атрымаем магчымасць далучэння дзяцей да духоўнай культуры, абудзім у дзяцей асновы нацыянальнай самасвядомасці, нацыянальнай прыналежнасці.
Наш педагагічны калектыў разумее, што кожная краіна, кожны народ ганарыцца сваёй традыцыйнай мастацкай культурай, якая з’яўляецца найбольш яркай адзнакай нацыянальнай адметнасці i самабытнасці. А развіццё асобы дзіціці ў грамадстве немагчыма без ведання роднай мовы, традыцый нашага народа, народнай творчасці, культуры. Далучаючы дзяцей да святыняў свайго народа - роднай мовы, мы спрыяем развіццю пазнавальных i інтэлектуальных магчымасцяў, іх пазнанню беларускай культуры, твораў выяўленчага i дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Творы народнага мастацтва цешаць нас не толькі сваёй прыгажосцю, мастацкім афармленнем, але, заўсёды, маюць выхаваўчае значэнне.

Состоится 26.01.2018 в 16.00

ПАВАЖАНЫЯ МАТУЛІ! ЗАПРАШАЕМ ВАС ПРЫНЯЦЬ УДЗЕЛ У ВЫСТАВЕ, ПРЫСВЕЧАНАЙ ДНЮ МАЦІ
“ЗАЛАТЫЯ МАТУЛІНЫ РУКІ”, ЯКАЯ БУДЗЕ ПРАХОДЗІЦЬ
З 10 ПА 20 КАСТРЫЧНІКА